- көкталақтан
- ет. Көгеру, сазару, ашулану, долдану; көкбеттену. Келіншектің көз алдында жығылып қалғанына намыстанып, к ө к т а л а қ т а н ы п атып тұрды да, шәңкілдеп байға ұмтылды (Б. Мұқаев, Жалғыз жаяу, 226). Күлдәрі бірден к ө к т а л а қ т а н ы п сөзді «жүзіқарадан» бастады (Ә. Кекілбаев, Бір шөкім., 20).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.